Obchody Narodowego Święta Niepodległości to doskonała okazja by przypomnieć o patriotyzmie oraz by oddać cześć i pamięć tym, którzy polegli w obronie Ojczyzny. To, jakże ważne święto państwowe uczczono również w OREW w Wolbromiu. Mottem przewodnim uroczystości były słowa wypowiedziane przez Wincentego Witosa: „Nie ma sprawy ważniejszej niż Polska”.
W czwartek – 13 listopada podopieczni OREW, ich terapeuci oraz uczestnicy Warsztatów Terapii Zajęciowej w Lgocie Wolbromskiej dość uroczyście uczcili kolejną rocznicę odzyskania przez nasz kraj niepodległości. Na początku podopieczni OREW przedstawili inscenizację w reżyserii Pawła Pasicha, Marcina Wygnała, Joanny Inglot, Anity Tracz i Krzysztofa Trzaski ukazującą losy naszej Ojczyzny. Część Wychowanków wcieliła się w różne postacie historyczne. Dzięki temu pozostali mogli dowiedzieć się, kiedy Polska przyjęła chrzest, jak rozwijała się za rządów Piastów, Jagiellonów, oraz królów elekcyjnych. W trakcie trwania inscenizacji wychowankowie mogli zobaczyć jak wyglądało jedno z największych zwycięstw polskiego oręża nad Turkami Osmańskimi 12 września 1683 roku czyli bitwę pod Wiedniem. Następnie przedstawiona została utrata przez Polskę niepodległości. Finałową scenę stanowił 11 listopada 1918 roku, kiedy to nasz naród mógł ponownie cieszyć się upragnioną wolnością.
W drugiej części uroczystości nie zabrakło różnego rodzaju konkursów. Podopieczni mogli konkurować w recytowaniu oraz jak najlepszym zaprezentowaniu pieśni patriotycznych. Wychowankowie OREW oraz uczestnicy Warsztatów Terapii Zajęciowej przedstawili aż 17 utworów patriotycznych. Po burzliwych obradach, Jury wytypowało 3 najlepsze prezentacje. I miejsce w konkursie zajął występ grupowy Oddziału Edukacyjnego II B oraz Oddziału Edukacyjnego III A i B w utworze „Deszcze Niespokojne” Agnieszki Osieckiej; II miejsce przyznano Damianowi Iżak – Iżewskiemu za wykonanie utworu „Katechizm polskiego dziecka” Władysława Bełzy; natomiast III miejsce zajęli: Grzegorz Perek, Marcin Kwinta i Tomasz Duch z WTZ, którzy zaprezentowali pieśń legionową: „Hej hej ułani”.
Można śmiało powiedzieć, że promowanie postaw patriotycznych wśród osób z niepełnosprawnością to świetny pomysł. Ludzie niepełnosprawni żyją wśród nas – pełnosprawnych. Mają te same prawa, podobne problemy… czasem tylko są trochę bardziej od zdrowych ograniczeni swą niepełnosprawnością, ale nie powinno to być powodem protekcjonalnego traktowania, ale zwykłej ludzkiej solidarności. Wyciągnijmy do nich rękę, a nie tylko ukradkiem zerkajmy.
Greta Fałda
